आज परत विठ्ठलाचं दर्शन झालं....
आज परत आमच्या विठ्ठलाचं दर्शन झालं आणि जणु सारा आसमंत समोर फेर धरुन डोलायला आणि नाचायला लागला..आणि डोळ्यात पाणी उभं राहिलं....काय त्या विठ्ठलाचे भाव आणि त्याची रसाळ वाणी...अक्षरशः त्याचा एक एक शब्द नी सुर हॄदयात कोरुन ठेवावा असा. मोठ्या मोठ्या संत महंत, थोर पुरुषांना मानणारा आणि त्यांच्यावर असीम श्रद्धा ठेवणारा आणि त्यांच्या प्रती असलेली ती श्रद्धा आपल्या भावातुन आणि सुरातुन उलगडुन दाखवणारा हा आमचा विठ्ठल..कुठे ठेवायचे ह्या विठ्ठलाचे उपकार आणि त्यांची ती सुरांची पुरचूंडी कशी नी कुठे ठेवायची हे ठरवणार? कुठे गेली ही माणसं..??
ह्या विद्वजनांच्या पायाशी बसुन गाणं शिकावं, त्यांनी आपला कान पकडुन गाणं शिकवावं अशी माणसं कुठं मिळणार..कधी मिळणार ती सैनत..??
